Güller kurur, gemiler yok olur… her zaman var olacak olan polyester tekneler hariç. Hollanda limanlarında ve karada yaklaşık 25.000 yetim tekne var. Nedeni? Uygun geri dönüşüm (çok) pahalıdır. Polyester gemi geri dönüşümünün ikilemi: atılan teknenizi ne yaparsınız? İçinde Yelken baskısı 04/2023 araştıralım.
Tekne mezarlığı üzücü bir manzara. Bazı gemiler hala bozulmamış durumda ve yaklaşan sona kadar eski gurur havasını koruyor. Diğer tekneler çoktan keskin parçalara ayrılmış ve asfalta dağılmış durumda. Fark hala büyük görünse de, aslında hangi bozulma aşamasında oldukları çok az fark yaratıyor. Çünkü Bootjessloperij ‘t Harpje’de teknenin ölümünden kaçış yok.
Giderek daha fazla polyester yelkenli gemi, yaşam döngüsünün sonuna yaklaşıyor. Kendi yatınızı satın almanın son derece popüler hale geldiği 1970’ler ve 1980’lerdeki tekne patlaması şimdi olumsuz etkisini gösteriyor. 50 yıl sonra, birçok tekne bakıma muhtaç hale geldi veya tamamen “bitirildi”, bu nedenle geri dönüştürülmeleri gerekiyor. Ne de olsa bir gemi, hala bir şey için kullanılabilecek tonlarca malzemeden oluşur.
Ancak polyester teknelerde sağlam bir geri dönüşüm süreci hala uzun bir yol. Malzemelerin geri kazanılması pahalıdır, karmaşıktır ve henüz büyük ölçekte gerçekleştirilemez. Bu nedenle çoğu gemi yakma fırınında ayrıştıktan sonra toz haline getirilerek kül haline getirilir. Bununla birlikte, daha da yaygın olanı, polyester gemilerin geride kalmasıdır.
yetim gemiler
Hollanda Jachtbouw Industrie (NJI) ticaret birliği müdürü Gerwin Klok, “Hollanda’nın her yerine dağılmış 25.000 yetim gemi var” diyor. “Sahipleri tarafından ihmal edildiler ve su yollarını kapattılar. Bir gemiyi temizlemek paraya mal olur. Ve insanlar bunun için para ödemeye istekli değiller.”
2014 yılında NYI, yetim kalan gemilerin sayısının bir envanterini çıkarması için bir araştırma ajansı görevlendirdi. Ajans, uydu görüntülerini ve yerdeki işbirliğini kullanarak (insanlar gemileri sayıyor) o sırada Hollanda’da tahmini 25.000 öksüz gemiye ulaştı. Bu sayıya sadece yelkenli yatlar değil, motorlu ve kürekli tekneler de dahildir. Limanlarda, hendeklerde ve kıyılarda bulunurlar.
İnsanlar artık tekneleriyle ne yapacaklarını bilemediklerinde, genellikle onu geride bırakırlar. Yıllar geçtikçe, yarı batık gemilerin yasal sahiplerinin kim olduğunu bulmak giderek zorlaşıyor ve böyle bir kimsesiz gemi, Rijkswaterstaat gibi su yolu işletmecilerinin sorunu haline geliyor.
Sadece bekle ve gör
Bu sorun, Hollanda’da iptal edilmiş polyester tekneleri alan birkaç şirketten biri olan Enkhuizen’deki scrapyard ‘t Harpje’de biliniyor. Sahibi Bram van der Pijll, yıkım maliyetlerinin genellikle insanları hayal kırıklığına uğrattığını fark ediyor. “Bana gelenler teknesini sattırmazlar, bağlama masraflarını azaltmak isterler ya da teknelerinin battığını görmek isterler mesela. İşlemenin ton başına yaklaşık 250 avroya mal olduğunu duyduktan sonra ‘bekleyip görmeye’ karar veriyorlar ve gemiyi geride bir yere bırakıyorlar” diyor uzun, gri saçlı, haşin bir denizci olan Van der Pijll.
yelken 04/2023
Hikayenin geri kalanını merak ediyor musunuz? Hangi kısım her zaman kalır? Enkhuizen sakini haftada kaç tekne söküyor? Bilim adamları 30 yıldır ne üzerinde deneyler yapıyorlar? Hangi malzeme için bir uygulama yelpazesi mümkündür? Ama neden bu spektrum henüz gerçekten kullanılmıyor? Alman yaklaşımı nedir? Ve neden gemi yapımcıları da sorumlu? hepsini okudun yelken 04/2023. Sayıyı buradan çevrimiçi mağazadan satın alın veya okuyun (makale) yelken açmak dijital burada. Sürüm, 22 Mart Çarşamba gününe kadar mağazalarda da mevcut. Ve bundan sonra her ay bu tür hikayeleri okumak ister misiniz? Buradan üye olun.
Kapak fotoğrafı ve fotoğrafı: Albert ten Busschen, Bram van der Pijll ve Gerwin Klok
Metin: Noah Moeys
Etiket: polyester Son değiştirilme tarihi: 10 Nisan 2023
