Hala geldiklerini görebiliyorum. Çok genç Lotte Kopecky. Ben hâlâ Topsport Vlaanderen’de profesyonel bir bisikletçiyken, o yaklaşık on yedi yaşında olmalıydı. Lotte, Ghent’teki en iyi spor okuluna gitti ve ara sıra bizimle antrenman yapmaya geldi. O zaman bile onun ortalama bir bisikletçiden daha fazlası olduğunu görebiliyordunuz. Bir parça güç.
Ürkek, evet. Ancak eğitim başlar başlamaz bir tür fenomene dönüştü. Geçen Pazar Oude Kwaremont’a yaptığı saldırı sırasında yüzünde okuyabileceğiniz sırıtış, yıllar önce zaten oradaydı, dudaklar biraz aralandı. Nefes almayı kontrol etmek. Sonsuzluğa bak. Sanki bir balonun içine girmiş ve artık hiçbir şeyin veya kimsenin farkında değilmiş gibi. O ve bisikleti. Birbirleriyle iç içe.
Lotte’nin Kwaremont’taki görüntüsünü hatırladığımda hala tüylerim diken diken oluyor. O insan denizinin arasında. Ve yine de yalnız anne ruhu. Böyle bir anda yorumcu olarak yapabileceğiniz tek şey susmak. Ve öyleydik. Yorum kabininde sessiz kaldık. Sadece bir saniyeliğine batmasına izin vermek için.
Lotte Kopecky’nin çağdaş (kadın) bisikletçiliği üzerindeki etkisi çok büyük.
Beş yıl önce, Oudenaarde’de başarılı olan Belçikalı bir kazanan için dolu VIP çadırlarının tezahüratını kim hayal ederdi? Hiç kimse. Bu yüzden, teşekkürler Lotte! Hayallerden fazlasını gerçekleştiriyorsunuz.
Ine’nin yarışı: Flanders Turu sonrası ilk olarak Poggio Magazine’de çıktı.
